Posetite kuću Device Marije
Jedna od najvažnijih stanica u Turskoj u okviru rute putevima hrišćanske vere, Kuća Device Marije privlači posetioce iz celog sveta. Nalazi se u Izmiru, u neposrednoj blizini bazilike Svetog Jovana i Pećine sedam spavača, što ovaj lokalitet čini posebnim.
Turska je dom mnogim istorijskim znamenitostima, koje su važne za mnoge vere, što uključuje i mnoštvo značajnih hrišćanskih lokaliteta, od kojih su oni u Egejskom regionu zemlje posebno važni za hodočašće jer uključuju kuću Device Marije, baziliku Svetog Jovana, pećinu sedam spavača, 7 crkava otkrovenja i još mnogo toga drugog…
Putovanje u Efes stopama Device Marije
Prema legendi, nakon raspeća Isusa Hrista u Jerusalimu, Jovan apostol je došao sa Marijom u Efes, istaknuti primorski grad u antičko doba. Kako je Efes u to vreme bio pod vlašću Rimskog carstva, Jovan je odveo Devicu Mariju na povučeno mesto u šumi na stražnjoj padini planine Bulbul.
Do otkrića kuće Device Marije došlo je kroz vizije nemačke monahinje, Blažene Ane Katarine Emerih. Iako je monahinja umrla 1824. godine, slike koje je opisala omogućile su lazarističkim sveštenicima da odrede lokaciju kuće u kojoj je Devica Marija provela svoje poslednje dane. U narednim godinama, ovo mesto je prihvaćeno kao mesto hodočašća, a 1951. godine papa Pije XII je dodelio Kući Device Marije status Svetog mesta i katoličkog mesta hodočašća. Nakon ove deklaracije, počeo je priliv posetilaca na lokaciju – koja se smatrala svetom i koju su muslimani obnovili. Papa Pavle VI i njegov naslednik, papa Jovan Pavle II, su među onima koji su došli u Efes da odaju počast Devici Mariji i posetili kuću.
U ovom svetom hramu tradicionalno se održavaju ceremonije 15. avgusta, koji se smatra datumom vaznesenja Bogorodice na nebo. Hrišćani koji prisustvuju obredima, koji inače privlače veliku pažnju, takođe se smatraju hodočasnicima. Kuća Device Marije nalazi se u okrugu Selčuk u Izmiru i, nakon njenog otkrića, pretvorena je u crkvu sa kupolom i planom u vidu krsta. U bašti posetioce dočekuje impresivna statua Device Marije i veliki bazen za krštenja, dok je u centru oltara unutar crkve izlivena statua Marije. U delu koji se zove „Marijina odaja“, desno od oltara, nalazi se Marijin prikaz koji je izradio slikar Ratislas Loukine. Kuća se može posetiti zajedno sa susednom Svetom fontanom (Kutsal Çeşme) i zidom želja (Dilek Duvarı). Veruje se da voda za piće koja teče iz česme ima lekovitu moć́, a pojedini posetioci tom vodom pune flaše. Zid želja krase salvete i papiri na kojima posetioci mogu da ispišu molbe i molitve. Smatra se da je Bogorodica živela u ovoj kući na planini Bulbul sve dok nije umrla u 101. godini i da je Jovan sahranio Devicu Mariju negde na planini, na nepoznatoj lokaciji.
Mnoga mesta spokoja nalaze se na Svetoj ruti
Pećina sedam spavača, zabeležena i u islamskim i u hrišćanskim zapisima, takođe se nalazi u ovom regionu. Legenda kaže da su sedam hrišćanskih mladića, koji su živeli za vreme vladavine rimskog cara Decija, odbili da obavljaju paganske obrede i prinose žrtve hramu. Suočeni sa pretnjama smrću, sedam dečaka su se sklonili u ovu pećinu blizu Efesa. Po carevoj naredbi, na ulazu u pećinu podignut je zid i sedmorica prijatelja, ne mogavši da pobegnu, utonu u dubok san. Kada su se probudili 200 godina kasnije, saznali su da je hrišćanstvo sada državna religija, a Teodosije II car. Priča se da je nakon smrti sedmorice mladića izvršena velika sahrana i podignuta crkva nad pećinom u kojoj su oni sahranjeni. Prilikom iskopavanja u Pećini Sedmorice spavača otkrivena je crkva, uz brojne grobnice i natpise u vezi sa Sedmoro spavača, a prihvaćeno je da je to pećina opisana u starim pričama.
Još jedno mesto koje morate posetiti u ovoj oblasti je bazilika Svetog Jovana u Efesu. Sagradio ju je Justinijan I u 6. veku, i nalazi se iznad mesta gde se veruje da je sahranjen apostol Jovan.
Turska ima mnogo više da ponudi od onoga što znamo
Pošto su se u ovim drevnim zemljama dogodili značajni razvoji u istoriji hrišćanstva, današnja Turska je dom nekim od najvažnijih svetih naseobina na svetu, kao i crkava i spomenika. Strukture i postavke ovih mističnih događaja i važnih istorijskih prekretnica u hrišćanstvu smatraju se centrima hodočašća.
Druga mesta hodočašća hrišćana u Turskoj uključuju crkvu Svetog Pjera u Hataju, koja se smatra prvom katedralom na svetu. Tu je verovala zajednica koja je sebe definisala kao „hrišćane“ po prvi put u istoriji, a Sveti Pjer se smatra prvim papom. Na hodočasničkim rutama su i crkva Svetog Nikole u Demreu u Antaliji, gde je Sveti Nikola, takođe poznat kao „Deda Mraz“, služio kao episkop; Kapadokija, prošarana podzemnim gradovima isklesanim u stenama u kojima su se krili prvi hrišćani bežeći od progona Rimskog carstva; crkva Akdamar na jezeru Van, podignuta da bi se sačuvao deo krsta na kome je Isus razapet; i džamija Aja Sofija u Izniku, bivša vizantijska crkva u kojoj su održani prvi i sedmi vaseljenski sabori – Prvi i Drugi Nikejski sabor.
